20'daki bir araştırmaya göre, üniversiteye kayıt oranları son 2019 yılda, "neredeyse yalnızca" düşük gelirli ve azınlık öğrencilerindeki artış nedeniyle muazzam bir artış gösterdi. Pew Araştırma Merkezi çalışması.
Araştırma, 20-2015 akademik yılında yaklaşık 16 milyon lisans öğrencisinin yüzde 47'sinin "beyaz olmadığını" ve yüzde 31'inin yoksulluk içinde olduğunu ortaya çıkardı. Bu, lisans öğrencilerinin yalnızca yüzde 20'unun "beyaz olmayan" ve yüzde 29'inin yoksulluk içinde olduğu 21 yıl öncesine göre önemli bir artış.
Ancak bu artışlar tüm yükseköğretim kurumlarında aynı şekilde gerçekleşmemektedir. Düşük gelirli ve azınlık öğrencileri öncelikle kar amacı güden özel kolejlere, daha az seçici dört yıllık kolejlere ve devlet kolejlerine kaydoluyor.
Seçici kurumlardaki artışlar ise daha ılımlı.
"İyi haber şu ki, ülkenin yüksek öğrenim sistemi aile geliri, ırk ve etnik kökene göre giderek daha fazla çeşitleniyor ve bu, ülkenin değişen demografik yapısını yansıtıyor" dedi Rosa M. GarcíaHukuk ve Sosyal Politika Merkezi'nde (CLASP) ortaöğretim sonrası eğitim ve işgücü geliştirme direktörü.
"Kötü haber şu ki, yoksulluğu deneyimleyen öğrencilerin ve farklı ırklardan öğrencilerin kar amacı güden özel kolejlerde daha fazla yoğunlaştığını görüyoruz" diye devam etti.
Pew araştırmasına göre, kâr amacı güden özel kolejlerde bağımlı öğrencilerin yüzde 61'i yoksulluk içinde ya da yoksulluk sınırında yaşıyor.
Ek olarak, kâr amacı güden kolejler, çalışmada listelenen yüksek öğrenim kurumları arasında beyaz öğrencilere göre daha yüksek yüzdede "beyaz olmayan" öğrenci kaydeden tek gruptur.
Görünüşte bu iyi bir şey gibi görünebilir ancak kâr amacı güden özel bir üniversiteye gitmek riskli bir karar olabilir.
García, "Bunların, bu öğrencileri kaydetmek için aldatıcı pazarlama ve işe alım uygulamalarına milyarlarca dolar harcayan kurumlar olduğunu biliyoruz" dedi. “Kamu kurumlarına göre daha maliyetli olduklarını biliyoruz. Bu okullara giden öğrencilerin çok daha büyük borç seviyelerine sahip olacağını, temerrüt oranlarının daha yüksek, tamamlama oranlarının ise daha düşük olacağını biliyoruz.”
Bununla birlikte, devlet kolejleri ve daha az seçici dört yıllık kolejler söz konusu olduğunda, düşük gelirli ve azınlık öğrencilerinin katılımındaki artış aslında iyi bir şeydir.
García, "Her alanda eşitliği görmek istiyoruz ve bu değişikliklerin aynı şekilde gerçekleşmediğini anlıyoruz" dedi. “Ancak, toplum kolejleri, HBCU'lar, azınlıklara hizmet veren kurumlar ve çok sayıda düşük gelirli öğrenciye ve siyahi öğrenciye hizmet veren dört yıllık kurumlar gibi açık erişimli kurumların oynadığı rolü unutmak istemiyoruz. ”
Daha az seçici kabul politikalarına sahip devlet kolejleri ve kolejler, çalışmak zorunda kalabilecek veya aile sorumluluklarının büyük bir kısmını üstlenmek zorunda kalabilecek yüksek öğrenimdeki geleneksel olmayan öğrencilere hitap etmektedir.
García, "düşük gelirli öğrenciler ve farklı etnik kökenden gelen öğrenciler için ekonomik ve sosyal hareketliliğin lokomotifleri" olarak gördüğü bu tür kurumlara yatırımları artırmanın önemli olduğunu belirtiyor.
Ancak, düşük gelirli ve azınlık öğrencilerinin seçici kurumlara kayıtlarını arttırmaya devam etmek için çaba gösterilmesi gerektiği açıktır.
Peki, düşük gelirli ve azınlık öğrencilerin devam oranlarının daha seçici kurumlarda benzer oranlarda artmasını sağlamak için ne yapılabilir?
Garcia birkaç önlem öneriyor.
İlk olarak desteğini dile getirdi 2019 Üniversite Sermayesi YasasıBu, kolejlere ve üniversitelere, eşitsizlikleri tespit etmek ve gidermek amacıyla kabul, mali yardım, kampüs destek hizmetleri ve daha fazlası gibi mevcut kurumsal uygulamaların dahili incelemelerini yapabilmeleri için hibe finansmanı yetkisi verecek.
İkinci olarak, Kongre'nin kurumları eski kabul avantajlarını ve erken eylem ve erken karar uygulama politikalarını ortadan kaldırmaya teşvik etmesi gerektiğini öne sürüyor ve bunun "zengin öğrencileri tercih ettiğini ve dezavantajlı düşük gelirli öğrencileri ve beyaz olmayan öğrencileri caydırdığını" söylüyor.
Ve son olarak García, seçkin kolej ve üniversitelerin sınıflarının boyutunu genişletmeyi ve daha fazla toplum üniversitesine transfer öğrenciyi kabul etmeyi düşünmeleri gerektiğini öne sürüyor.
